Hallo allemaal allereerste wil ik graag iedereen bedanken voor de leuke en hartverwarmende reacties. Die zijn heel fijn om te lezen en dat doe ik dan ook regelmatig. Allemaal bedankt hier voor. Wel ben dus in ambalangoda. Het was een hele reis. Eerst met de mini bus naar kandy. Dit duurt 3 uur en gaat er heftig aan toe. Hobbel de bobbel. Overal zijn ze aan de weg aan het werken en als ze er niet aan weken is het de ene kuil na de andere bult. Na 2 uur werd de weg een stuk beter. Toen de trein de taxi chauffeur hielp me wegwijs te maken In het station. Maar het was heel simpel. 3 loketten een was er open dus Ik vraag een kaartje eerste klas en de man achter het loket verwijst me naar loket nr 2. Ok voor loket 2 hangen gordijnen uit grootmoeders tijd. Even later worden de gordijnen open geschoven en vraag ik een ticket eersteen klas. Maar deze trein heeft alleen maar 2 klassen de eerste man staat er met een uitgestreken gezicht bij dus ok dan tweede. klas. Gelukkig kan mijn taxi chauffeur even op mijn backpack passen en kan ik naar de wc. De taxi chauffeur is onze privé chauffeur geweest al die tijd in wasgamuwa dus vertrouw ik hem. Het spoor is simpel een hal 5 sporen de trein zelf kan zo uit de film komen prachtig oud maar alles werkt nog.. Eenmaal in de trein kom ik er achter dat er niet zoveel verschil in 1 en 2 klas zit. Maar ja ik zit en heb een plaatsje bij het raam. Er is plek zat dus zet ik mijn backpack naast me op de stoel. Want ik kan hem onmogelijk in het bagagerek krijgen. al snel loopt de coupe vol en ook mijn tas moet op de grond. Dan maar een beetje naast mijn benen gepropt. En daar gaan we. Omdat ik Vanacht om 24.00 uur ben vertrokken sukkel ik al snel in een hazenslaapje. Als ik wakker schrik van mijn eigen hoofd dat tegen mijn buurman aan valt is het al bijna licht en is de coupe bomvol. Heel het gang pad staat vol ik ben heel blij dat ik kan zitten. Soms komen er verkopers binnen met allerlei etenswaren ik koop iets lekkers en probeer wakker te blijven maar dat valt niet mee op een gegeven moment kom ik er achter dat mijn buurman een buurvrouw is geworden. Nu komt het punt in zicht om op de juiste plek uit te stappen. Samen met mijn buurvrouw kom ik er wel uit maar gelukkig komt de controleur langs dit lijkt wel een militaire politieagent maar hij spreekt Gelukkig Engels. Hij vertelt me waar ik er uit moet maar dan komt het volgende probleem de trein stopt maar enkele minuten. Dus moet ik me met mijn tas langs mijn buurvrouw zien te wurmen en dan ook nog langs de mensen in het pad het zijn er niet meer zo veel maar toch. Net als ik me zit te bedenken hoe ik dit eens aan zal pakken komt de controleur me al halen en een Franse Canadees ontfermt zich over mijn backpack. Prachtig Hoe alles verloopt en ik ben op de plaats van bestemming Na 5 en een half uur treinen Dan met de tuk tuk naar het hotel. Dit valt best wel tegen op Internet zag het er veel beter uit maar het zal me een rot zorg zijn ik heb een bed en zit aan zee. Eerst even douchen ook hier alleen koud water maar ok.dan even liggen maar dat hou ikniet vol want ik hoor de zee. Dus naar beneden en daar ontmoet ik Igor uit Slowakije. Hij biedt me een biertje aan en daar zeg ik geen nee tegen. Daarna loop ik naar de zee. Het strand is heel smal en de zee heel ruw golven van een Tot twee meter hier kan je niet zwemmen. Ik besluit om het strand af te lopen en kom na 10 min bij een groter hotel aan met ligbedden waar ik meteen op duik. Ik bestel een vers fruitsapje en bestel iets te eten en val dan prompt in slaap. Als de ober me even later wakker maakt duurt het wel even voor ik weer weet waar ik ben.dit was mijn eerste dag aan zee hou jullie verder op de hoogte groetjes van truus