Nou mensen dat was het dan de reis loopt op zijn eind. Ik heb nog een paar uurtjes op de beach voordat mijn trein vertrekt naar colombo. Heb gisteren op mijn laatste dag mmijn billen verbrand echt dom. En zegt het spreekwoord niet wie zijn billen verbrand moet op de blaren zitten. Nou dat is zeker waar zo'n 15 uur . Ik heb het geweldig naar mijn zin gehad en zou nog wel een tijdje door kunnen reizen maar deze reis is nu voorbij en ik ga ook weer graag naar huis. Het meeste heb ik genoten van de jungle in wasgamuwa. Het leven daar was zo heerlijk rustig samen met de natuur en geweldige mensen om me heen. Ik hoop dat het project nog meer suksesvol zal worden nu er een nieuwe regering is. Want pas dan kunnen bepaalde dingen echt goed aangepakt worden. De organisatie heeft het affal probleem als nr 1 op de agenda staan. En er zijn al afspraken met de regering gemaakt om daarover te praten. Het zal echt niet zomaar verandert zijn maar je moet ergens beginnen. Ik hou contact met de jongens daar want voel me echt betrokken. Mijn beach tijd zit er op nu op weg naar de trein. Heb een rustige trein waar de ramen 1 meter lang zijn en iets minder hoog. Deze ramen staan wagen wijd open een vreemde ervaring maar wel lekker. als we bijna bij colombo zijn komen er treinen langs waar de mensen als druiventrossen aan de deuren hangen ik kan mijn ogen niet geloven en ben natuurlijk veel te laat om een foto te maken. Het is ondertussen ook donker geworden. Dan zijn we in colombo de uitgang gezocht en ter plekke mijn plan om even een paar uurtjes in colombo Door te brengen uit mijn hoofd gezet. Het is hier een grote chaos. Ik neem een tuk tuk die me naar de highway bus brengt die naar het vliegveld rijdt.. Het is een drie kwart bus. En alle stoelen zijn bezet. De conducteur bonsjoerd me naar achteren en dat valt niet mee met een backpack op mijn rug waar ook nog eens mijn schoenen aan hangen en een klein tasje. Bij iedere stap blijf ik wel ergens achter hangen. Eenmaal achterin worden er stoeltjes uitgeklapt en zo is ook het gangpad in gebruik. Maar er is geen plaats voor de bagage. Dus moet mijn grote backpack op schoot en hangt er ook nog ergens een tasje aan mijn arm te bungelen. Hier geld de regeling dat je je bagage bij een ander op schoot zet niet. Er zit ook nog een Europese jongen voorin. Naast zijn stoel is plaats dus heeft hij daar een tas staan. Hij moet voor 2 zitplaatsen betalen echt te zot. De high way valt ook zwaar tegen de eerste 15 minuten file rijden en dan gaan we eindelijk een beetje rijden. 30 zware min later komen we bij het vliegveld aan en dan willen de achterste er ook nog eens als eerste uit. Het is echt een bizarre rit. Ben blij dat ik op het vliegveld ben en oook al moet ik Dan zo'n 6 uur wachten hier voel ik me een stuk veiliger dan in colombo. Het laatste stuk van mijn reis komt in ziche zal blij zijn als ik eindelijk in dat vliegtuig zit. Hier ga ik het voorlopig bij laten mensen misschien schrijf ik thuis nog iets. Bedankt allemaal voor jullie interesse in mijn reis dat heeft hem nog specialer gemaakt. Veel liefs van truus.